Sürgün çoğaltılması ile in vitro’da elde edilen kivi (actinidia chinensis planch.) sürgünlerinin farklı yöntemlerle köklendirilmesi üzerine bir çalışma

Abstract

Bu çalışmada in vitro’da elde edilen Hayward kültüvarına kivi sürgünlerinin tekrar çoğaltılması ve in vitro ve in vivo’da köklendirilmesi amaçlanmıştır. Bunun için; sürgün elde etmek üzere başlangıç kültürlerinde Kivi’nin nodal parçaları kullanılmıştır. Daha sonra bu sürgünler, tekrar nodal parçalara bölünerek yeni sürgünler elde edilmiştir. Bu parçalar MS ve WPM adlı iki temel besin ortamına 1.0 mg/l BAP eklenerek kültüre alınmışlardır. Yapılan ölçümler; sürgün oluşumu ve çoğalması bakımından MS ortamının daha etkili olduğunu ortaya koymuştur. Yeniden çoğaltma yoluyla elde edilen çok sayıda sürgün köklendirme denemelerinde kullanılmıştır. In vitro’da köklendirme için IBA’nın dört farklı dozu (0.5, 1.0, 3.0, 5.0mg/l) 1/2 MS ortamına eklenmiştir. En iyi köklenme 5.0 mg/l IBA dozunda olmuştur. İn vivo’da köklendirme için iki farklı toprak karışımı test edilmiştir. Her iki karışımda da %90’ın üzerinde köklenme ve yaşama başarısına ulaşılmıştır. Böylece in vivo’da köklendirmenin in vitro’da köklendirmeye göre daha başarılı olduğu ortaya konmuştur.

In this study, ıt was aimed rooting Kiwifruit cv. Hayward obtained shoots in vitro in vivo and again in vitro. Therefore, nodal explants have been used to obtain the shoots at the begining of culture. After that, these shoots were used again as explant recourses for obtaining new shoots. These nodal explants were cultured into two media known as MS and WPM supplemented 1.0 mg/l BAP. It was concluded that MS medium had been more effective for shoot formation and shoot multiplication. A great number of shoots, which were obtained with remultiplication, were used for rooting trials. It was supplemented four different concentrations of IBA (0.5, 1.0, 3.0, 5.0mg/l) for rooting in vitro in 1/2 MS medium. The best rooting occured with 5.0 mg/l IBA concentration. Two different soil mixtures were tested for rooting in vivo. Two of them were also obtained rooting and survival success more than nineth percent. Finally, the rooting in vivo was found to be more successful than in vitro.