Karadağ florası (Yusufeli, Artvin-Türkiye)

Abstract

Bu çalışma, Artvin ili Yusufeli ilçesinde bulunan Karadağ Florası’nın tespit edilmesi amacıyla 2014 ve 2015 yılları arasında yapılmıştır. Araştırma alanı, Davis’in grid sistemine göre A9 karesinde yer almakta olup Holarktik bölgenin, Avrupa-Sibirya flora alanının Öksin kesiminin Kolşik altkesiminde ve 612-2388 m yükseltiler arasında yer almaktadır. Bu araştırmada 91 familya, 331 cinse ilişkin toplam 493 adet takson saptanmıştır. Bunlardan 1 takson Lycopodiophyta, 18 takson Pteridophyta, 474 takson ise Magnoliophyta bölümüne ilişkindir. Magnoliophyta bölümüne ilişkin taksonlardan 7’si Pinophytina, 467’si Magnoliophytina alt bölümünde bulunmaktadır. Araştırma alanında en fazla takson içeren 5 familya sırasıyla; Asteraceae (60 takson), Poaceae (55 takson), Fabaceae (32 takson), Lamiaceae (28 takson) ve Rosaceae (21 takson). Bunların fitocoğrafik bölgelere göre dağılımları ise şöyledir: 130’u (%26.4) Avrupa-Sibirya, 93’ü (%18.9) İran-Turan, 24’ü (%4.9) Akdeniz ve coğrafi bölgesi bilinmeyip birden fazla bölgede yayılış gösterenler 246 adettir (%49,8). 352 taksonun hayat formlarına göre dağılım ve oranları sırasıyla şöyledir: Hemikriptofitler 121 takson (%24.5), kriptofitler 87 takson (%17.6), terofitler 51 takson (%10.3), fanerofitler 49 takson (%9.9) ve kamefitler 44 takson (%8.9) ve hayat formları belirlenemeyen 141 adet takson bulunmaktadır. Araştırma alanında 40 adet endemik ve 50 adet de endemik olamayan nadir bitki türü saptanmış olup endemizim oranı %8.1’dir. IUCN tehlike kategorilerine göre endemik ve endemik olmayan 90 adet nadir taksonun tehlike durumu değerlendirilmiştir.

This study was carried out between the years of 2014 and 2015 in order to determine the flora of Karadag in the province of Yusufeli, Artvin. The research area under review takes place in Colchic province of Euro-Siberian floristic area of Holarctic region and is found in the A9 square according to grid system of Davis and lies between 612 and 2388 m elevation above the sea level. In this study, total 493 plant taxa belonging to 91 families and 331 genera were determined. 1 of them belong to Lycopodiophyta, 18 of them is from Pteridophyta, the remaining 474 taxa were Magnoliophyta which included 7 taxa from Pinophytina and 467 taxa from Magnoliophytina. The largest families recorded were as follows: Asteraceae (60 taxon), Poaceae (55 taxon), Fabaceae (32 taxon), Lamiaceae (28 taxon), Rosaceae (21 taxon), Boraginaceae (19 taxon), Brassicaceae (18 taxon), Apiaceae (18 taxon), Plantaginaceae (12 taxon), Caryophyllaceae (11 taxon), Caprifoliaceae (9 taxon) and Orobanchaceae (9 taxon). The distribution of the taxa according to the phytogeographical regions was as follows: Avrupa-Sibirya with 130 taxa (26,4%), Iran-Turan with 93 taxa (18.9%), the Mediterranean with 24 taxa (4,9%) and multiregional or of unknown phytogeographic origin with 246 taxa (49.8%). The life form spectrum of 352 taxa was as follows: Hemicryptophytes 121 taxa (24.5%), cryptophytes 87 taxa (17.6%), therophytes 51 taxa (10.3%), phanerophytes 49 taxa (9,9%) and chamaephytes 44 taxa (8.9%). Endemism ratio is 8.1% and included 40 endemic taxa and 50 non-endemic rare plants. The endemic plants and non-endemic rare plants (90 taxa) in the study area have been classified according to IUCN threat catagories.