Özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin yazılı ürünlerinin okunabilirlik ve okunaklılık açısından incelenmesi

Abstract

Özel Öğrenme güçlüğü, okul çağındaki çocuklarda en sık görülen yetersizlik türüdür. Özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin yazılı anlatımlarında bir takım problemler vardır, bu problemlerden bazıları yazılan ürünlerin okunaklı olmaması ve okuyucular tarafından okunamamasıdır. Bu çalışmada özel öğrenme güçlüğü olan ve olmayan dördüncü, altıncı ve sekizinci sınıf öğrencilerinin yazdığı öykülerin okunabilirliği ve okunaklılığı hem karşılaştırmalı hem de gelişimsel olarak incelenmiştir. Bu çalışma nicel araştırma yöntemlerinden karşılaştırmalı betimsel model ile yürütülmüştür. Katılımcılar 22 dördüncü sınıf, 34 altıncı sınıf ve 32 sekizinci sınıfa devam eden özel öğrenme güçlüğü olan ve tipik gelişim gösteren öğrencilerden oluşmaktadır. Çalışmada Ateşman, Çetinkaya ve Bezirci ve Yılmaz tarafından Türkçenin dil özellikleri dikkate alınarak geliştirilen okunabilirlik formülleri ve çok boyutlu okunabilirlik ölçeği kullanılmıştır. Okunaklılık bulgularına bakıldığında, tüm sınıf düzeylerinde özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin, özel öğrenme güçlüğü olmayan akranlarına göre daha az okunaklı öykü yazdıkları ve her iki grupta da sınıf düzeyinin ilerlemesinin okunaklılığı anlamlı düzeyde olmasa da farklılaştırdığı görülmektedir. Okunabilirlik bulguları incelendiğinde sadece Bezirci ve Yılmaz formülüne göre yapılan hesaplamalarda tüm sınıf düzeylerinde özel öğrenme güçlüğü olmayan öğrenciler lehine anlamlı bir farklılık bulunmaktadır. Özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin yazdıkları öykülerin sınıf düzeyine göre okunabilirliği incelendiğinde sadece Bezirci ve Yılmaz formülüne göre farklılaşma olduğu, özel öğrenme güçlüğü olmayan öğrencilerin yazdığı öykülerin ise tüm okunabilirlik formüllerine göre sınıf düzeyine bağlı olarak farklılaştığı görülmektedir. Okunabilirlik düzeylerinin kullanılan formüle göre değişmesi Türkiye’de ortak bir formülün olmadığını göstermektedir. Elde edilen bulgular alan yazın çerçevesinde tartışılmış ve çalışma bulgularından yola çıkılarak uygulamalara ve araştırmalara ilişkin önerilere yer verilmiştir.

Special learning disabilities are the most common type of disability experienced by school-aged children. There are some problems in the written expressions of students with special learning disabilities, some of these problems are that the written products are not legible and cannot be read by the readers. In this study, the readability and readability of narratives written by students in grades 4, 6 and 8 with or without special learning disabilities were examined in both comparative and developmental terms. This study was conducted using a comparative descriptive model, one of the quantitative search methods. The participants were 22 grade four students, 34 grade six students, and 32 grade eight students with specific learning disabilities and usually developmental students. In the study, readability formulas and a multidimensional readability scale developed by Ateşman, Çetinkaya and Bezirci and Yılmaz, considering the linguistic characteristics of Turkish, were used. Based on the legibility findings, it was found that students with special learning disabilities wrote stories that were not as readable as their peers without special learning disabilities at all levels. Furthermore, it is observed that the progress of the score level in the two groups differentiates readability, though not at a significant level. When the readability findings are examined, there is a significant difference in favor of students without special learning disabilities at all grade levels in the calculations made only according to the Bezirci and Yılmaz formula. When the readability of the stories written by students with special learning difficulties was examined according to the grade level, it was found that there was only a differentiation according to the Bezirci and Yılmaz formula. On the other hand, it is observed that the stories written by students without special learning disabilities differ depending on the academic level depending on all the readability formulas. The fact that readability levels vary depending on the formula used demonstrates that there is no common formula in Turkey. The outcomes were discussed in the context of the literature. Moreover, on the basis of the findings of the study, suggestions for applications and research are provided.